خوشبحال آنها که راه حق را برگزیدند و بسرعت ،بااطمینان ،وبا نگاه به آخرت جلو میروند وهیچ بازی دنیا آنها را از کسب علم و معرفت و خدمت بمردم برای خدا باز نمیدارد.

خوشبحال آنها که همچون چمران، بریدن زن و بچه از خود را و جدایی آنها را تحمل میکند،اما از مسیر حق منحرف نمیشود

خوشبحال آنها که با تمام امکانات مادی،اما لحظه ای از خدا غافل نمیشوند

وخوشبحال آنها که هر کاری را برای رضای خدا انجام میدهند ،طوری که هیچکس از کارشان نمیفهمد... وتنها بدنبال رضایت خدایند و بس .

سخنرانی، نمیخواهم بکنم، اینها همه حدیث نفس است. آه و حسرتهایی ست، که از دل برمیآید.

امروز با تعدادی از جوانان، که میخواهند خادم الشهدا بشن ، رفتیم،کوهسنگی ."جبل النور گلزار شهدای گمنام"،یکی از همون جوانان دانشجو حرفی زد، مثل پتکی بر سرم خورد و آنقدر احساس عقب ماندگی نسبت به این جوانان کردم ،که حد ندارد.

قبلا هم میدانستم از این جوانان عقب ماندم. اما یکبار دیگر آپدیت شدم....

با ناراحتی و گلمندی گفت : از یک دانشگاهی که چند هزار دانشجو دارد،فقط چند صد نفر سهمیه اعتکاف در نظر گرفتند!  که آنهم  در همان ساعت اول اعلام ثبت نام، تکمیل شد...

چون نتونسته بود ،ثبت نام کنه ،یک جوری تعریف میکرد و ناراحت بود ،مثل آدمهایی که توی معاملات دنیا ضرری میکنندو نق میزنند.       

میخواستم بیشتر بگه،  این بود که ، بهش گفتم : چطور میگن دین داری توی دانشجویان ما کمرنگ شده و از ایجور حرفا.....

آهی کشید،گفت: خودتون بیاین ببینید، برای اعتکاف چقدر مشتاقند .اما برای همشون ظرفیت نیست....وبالاجبار قرعه کشی میکنند!

در کدام دانشگاه دنیا سراغ دارید،دانشجویان آن اینقدر باشکوه معتکف شوند

فدای شما جوونا، که این عمل مستحبی رو و این قبول رنج و گرسنگی و تشنگی رو ،در این روزهای گرم، برای خودسازی و نزدیک شدن بخدا به دلخواه میپذیرید. ای ول به این اراده

کجایند روزه داران.... کجایند سحرخیزان....

 کجایند مردان عابد و پیران پیشانی مهر بسته....

ببینند جوانان و نوجوانانی که محاسن در صورت ندارند،اما چگونه با خدا نجوا میکنند...و به گناه نکرده طلب عفو و بخشش.......

شما جوانان مرا دیوانه ی خود کردید، من به شماها عشق میورزم ،دست شماها را میبوسم،دیدارتان را توفیق میدانم ،شما جای خالی یاران شهیدم را پر کردید

شما را که میبینم ،به یاد بچه های جبهه ،غواصان و تخریب چیان می افتم ، شماها مثل اونا حرف میزنیدو بوی اونا رو میدید....

قدر جوانی را  و بیشتر قدر این روحیات الهی را بدانید و در خود تقویت کرده،با خود و خدا ،عهد ببندید، وفادار بمانید،این روحیات،این اعمال...استمرار داشته باشد

شما پدران و مادران، بیشتر قدر این جوانانتان را بدانید ،که میدانید،آنها را در این مسیرهای نورانی یاور باشید حمایتهای شما تاثیرات ویژه دارد که از دست هیچکس جز شما بر نمی آید،

شما بهترین مربیان جوانان خود هستید.